UMUTSavaşmaktı belkide yaşamak, Hayatın bütün zorluklarına, Göğüs germekti belkide. En tehlikeli kurşunlara bile, Dayanabilcek bir zırh taşımaktı, Yaşamak... Benim zırhım umutlarım, Zırhıma bürünmüş, Hayatın zorluklarıyla, Boğuşuyorum. Beni ayakta tutan umutlarım, Bir adım daha ileri gitmemi sağlayan Umutlarım. Umutlarımla yaşıyorum ben! Çünkü; hayallerim onunla süslü! .. (duygu gönülaçar.) |
Zırhıma bürünmüş,
Hayatın zorluklarıyla,
acılar bazen öyle bir ağır zırh giydirir ki insan adım bile atamaz ayakların.ve seni hiçbişeyde yıkamaz aynı zamanda.selamlar