İLK AŞKIM!
Hazan mevsimi parkda gezerken
Çocuk annesine: -Bak anne! Amcanın başına kar yağmış! Acaba nereden gelmiş? Dediğinde; Göz göze gelmişiz aniden Kadınla. Çakılmışım olduğum yere! Nutkum tutulmuş! Karşımda...! Yıllardır acısını... Özlemini... Dindiremediğim! Çocukluk aşkım! İlk aşkım! O da donmuş kalmıştı. Hatta...buz kesmişti! Öylece kalmışız. Kim bilir; ne kadar. Ki... Bir ses ile irkildik. İkimiz de! -Hayatım! Kim bu bey? ?)%&^+/’!=?_)(&+%+^’ Sonrasını hatırlamıyorum.... Hatırlamak için... Yaşamak gerekirmiş..... |
tebrik ederim saygılarımla.esen kal şiir dostu