İKLİM GİBİYİMbir var bir yok, bir bahar, bir kış, ama en çok nakış, tarihler durmadan değişiyor, takvim yaprakları sararmadan düşüyor, baharı görmeden kuşa, sonu görmeden başa dönüyor, hangi tarihten düşmüş, tedavülden kalkmış, kayıp bir zaman, üzerinde yusufçuk, bana bana, beni beni, bir fısılda, ben hangi iklimi taşıyorum sırtımda, iklim gibiyim, ne bahar, ne kuş, takvimlerden bir kopuş… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |