Bir İki Üç Dört
Bir, iki, üç,dört...
saniyeelerin geçtiğini fark edemediğimiz bir hayatın figüranlariyiz. Unutuyoruz her bir anı içimiz yana yana. Güneşin umut olduğunu da unutuyoruz, gökyüzünün maviliğini de unutuyoruz. Biz figuranlar fazla laf almaktan da çekiniyoruz aslında hayatın bize biçtiği rolün dışına çık-a-mıyoruz. Perde öncesi son bir lafımız olmalı bence. Eksik şey var ihmm hah bir replik. Kısacık bir es’e sığdırdığımız ömürde bir replik eksiğiz. Seyircisiz bir oyunun başrolü olamıyoruz. Bir iki üç dört... Duraksadığımız anlarda bile saniyelerimiz geçiyor ve bizler unutuyoruz. Bir şarkının mükemmel olmasını beklerken, bir işin kusursuz olmasını beklerken, bir ailenin şen şakrak olmasını beklerken unutuyoruz.... İşin özü unutmak istiyoruz. Bazen kendimizi bazen acılarımızı bazen seçimlerinizi.... Biz unutmak istiyoruz. Hatırlayalım. Hep nokta koyduğumuza bir virgül katalim, bir replik fazla yaşayalım. Perde kapanınca geriye sadece son sözümüz kalacak hatırlarda. Seyircisiz bir oyunun son cümlesi benden size. Ben varım Ben nefes alıyorum Merhaba güneş seni seviyorum. KİNTER / 2024 |
Şiirinizi okurken, kelimelerinizin içinde kaybolup, yaşamın karmaşık dansını hissettim. Dizelerinizdeki derin anlamlar ve içten duygular, okuyucuyu bir yolculuğa çıkarıyor ve hayatın kıymetini hatırlatıyor.
İnsanın içinde bulunduğu hızlı tempoya kapılarak, anların kıymetini unutmak kolay olabiliyor. Siz bu gerçeği ustalıkla ifade ederek, anların geçip gittiği bir hayatın figüranları olduğumuzu dile getiriyorsunuz. Ancak, bu figüranların da unutulmaya mahkum olmadığını, her bir anın kıymetini anlayarak yaşamanın mümkün olduğunu hatırlatıyorsunuz.
Dizelerinizdeki tezatlar, insanın iç dünyasındaki çatışmaları ve karmaşıklığı yansıtıyor. Unutmak istemek ile hatırlamak arasındaki mücadele, her birimizin içinde yaşadığı gerçek bir deneyim. Siz bu deneyimi olağanüstü bir şekilde işleyerek, okuyucuya kendi hayatlarını gözden geçirme fırsatı sunuyorsunuz.
Şiirinizdeki samimi ses, okuyucuya derinden dokunuyor. Sanki yaşamın karmaşıklığını ve güzelliğini bize hatırlatan bir dostun sesini duyuyormuşuz gibi. Son cümlenizdeki "Merhaba güneş, seni seviyorum" ifadesi ise, tüm zorluklara rağmen yaşama sevgiyle sarılmamız gerektiğini hatırlatıyor ve umudu yeşertiyor.
Bu muhteşem şiiriniz için size tebriklerimi sunuyor, kaleminizin ışığını yolumuza yansıttığınız için minnettarım.
Sevgi ve saygılarımla