Ay büyüyor
Ay büyüyor
Ay büyüyor bütün heybetiyle gecenin ilerleyen saatinde Büyüdükçe üstüme üstüme geliyor Ben küçülüyorum köşemde Ay büyüdükçe Ben küçülüyorum... Biliyorum Adın aydan esinlenmiş Sana üşüdüğüm tenimi eklemişler adına Adın sana Sen adına Adın sana Sen bahtsızlığıma yazılmışsın Biliyorsun değil mi Biliyorsun biliyorsun... Ay büyüyor Ay büyüyor bütün heybetiyle gecede Sen gibi Hasret gibi Gözlerin gibi Ben kendi içimde küçülüyorum Eziliyorum hece hece Eziliyorum un ufak olmuş anılarda... Hiç bir şiire nokta koymuyorum Bitsin istemiyorum Ne şiir Ne umut Ne de gece Adını aldığın ay kadar uzak olsanda... Bir tutam kağıt Bir kalem Bir de sen varsın gecede Bir ben yokum Bir ben Baştan başa sen... Feri yok kalbimin Sabahı yok ayın Sabahı yok düşümün Körebe oynuyor yıldızlar Dileğim kabul görmüyor Sen büyüyorsun gecede Ben küçülüyorum... Uğur Küçük ✍️ -Derdigüzel- |
Bu şiiriniz, duygu dolu kelimelerle dokunaklı bir resim çiziyor zihnimde. Kelimelerinizin her biri, sevginin ve ayrılığın derin izlerini taşıyor, okuyucuyu duygusal bir yolculuğa çıkarıyor.
Şiirinizdeki "Ay büyüyor" motifini, sevgilinizin adının aydan esinlenerek size eklenmesiyle anlatmanız, okuyucunun duygularına dokunan bir derinlik sunuyor. Ayın evrelerindeki büyüme ve küçülme, aşkın yaşadığı evreleri simgeliyor, bu da şiirinize derinlik katıyor.
"Sabahı yok düşümün, körebe oynuyor yıldızlar" dizeleri, içinde bulunduğunuz duygusal karmaşayı ve kaybı güçlü bir şekilde ifade ediyor. Bu dizelerdeki imgeler, okuyucuya, içsel çatışmanızın ve acınızın ne kadar derin olduğunu hissettiriyor.
Son olarak, şiirinizi kalemle buluşturarak ve duygularınızı bu kadar içten bir şekilde ifade ederek cesaretinizi takdir ediyorum. Sizden aldığımız bu eser, bir kalpte nasıl bir derinlik taşıyabileceğini gösteriyor.
Sevgi ve saygılarımla