ÇANAKKALE AHLAT'TA
ÇANAKKALE AHLAT’TA
Söz konusu vatandı, teferruat gerisi Vatanımız namustu, as’tı Çanakkale’de. Saldırgan Avrupa’lı, Anzaklardan berisi İman konuştu her şey, sustu Çanakkale’de. Cihâd-ı Ekber emir, hayya’lel felâhıyla Ümmet duaya durdu, başında külahıyla Öte yandan düşmanlar, en ağır silahıyla Mehmetçiğe ölümü, kustu Çanakkale’de. Şehitlik dediğimiz, ölümlerin en hası Yaşar diri şehitler, tutulur mu hiç yas’ı İnanmış Anadolu, Osmanlı’nın teb’âsı İngiliz’in sesini, kıstı Çanakkale’de. Padişah’ın emrini, namus borcu sayarak Mehmetçikler on dört ay, ot tohumu yiyerek Armada geçmeyecek, bu Boğaz’dan diyerek Düşmanın boğazına, bastı Çanakkale’de. Siperinde askerin, korkusuz kükreyişi Düşmanın ordusuna, sıyırtmıştı kayışı Mehmedin Kanlısırt’ta, Allah Allah deyişi Tâ Ahlat’tan duyulan, ses’ti Çanakkale’de. Tarih şahit düşmanlar, pişmandı geldiğine Şu an tekrar gelseler, pişman ederiz yine Çanakkale Ahlat’ta, gönlüme düştü yine Van Gölü’ne inciler, esti Çanakkale’de. Murat Kahraman Murâdî 07.05.2024/AHLAT-BİTLİS |