Dolduramaz hiç kimse kainatta yerini
Bu dünyada kimsesiz bırakıp gittin beni
Ne kadar çok özledim bir bilsen annem seni
Sensiz dünyam karardı İçimde volkan kaynar
Annem seni özledim durmadan içim yanar

Sen bırakıp gideli hayatım alt üst oldu
Bugün Anneler günü kalbim hüzünle doldu
Senden başka çiçekler benim gözümde soldu
Biri Anne deyince kalbim yerinden oynar
Annem seni özledim durmadan içim yanar

Ben gülünce gülerdin ağlayınca ağlardın
Zorluklar karşısında sen yıkılmaz bir dağdın
Dostlar dara düşünce yanlarında sen vardın
Yokluğun yüreğimi ta derinlerden sarsar
Annem seni özledim durmadan içim yanar

Bugün Anneler günü sen yoksun aramızda
Kainat sanki ölmüş hareket yok hiç arzda
Her taraf yeşillendi neşe yoktur baharda
Sensiz huzur vermiyor ne baharlar ne yazlar
Annem seni özledim durmadan içim yanar

Dünyamızda olsaydın gelip elin öpseydim
Boynuna sarılsaydım bana huzur verseydin
Kalbinin atışını bir kez daha duysaydim
Gözlerimden aksaydı sel gibi kanlı yaşlar
Annem seni özledim durmadan içim yanar

Ne yazık ki gelemem göremem.artik seni
Yapayalnız bırakıp terkedip gittin beni
Bir kenara çekilir ağlarım gizli gizli
Yalnızlık girdabında kalbim karalar bağlar
Annem seni özledim durmadan içim yanar

Metin BEYAZLI
12 Mayıs 2024
Not:insanveislam.org sitesinde yayinlanmiştır