DELİ GÖNLÜM HÜZÜNLÜ ŞU GARİP AKŞAM ÜSTÜ
Boğmuştur insanları coşmuş çirkefin seli,
Şu güzelim manadan habersiz gönül teli, Boğmuştur insanları durmaz çirkefin seli! Yüce mana aşkından habersiz gönül teli! Ey gönül billur gibi meyden içeyim dersin, Şu dünyadan imanlı ölüp göçeyim dersin Gönül uzun sıratı bir den geçeyim dersin! Yüce Hakkın ismini düşürmesen o dilden! İnsan nefsin kölesi vazgeçiyor kendinden! Bütün gönüller gamlı nice mihnet çekiyor! Günler aylar ve yıllar çok çabucak geçiyor, Çok gamlıdır gönüller türlü mihnet çekiyor. Hiçbir şeyin tadı yok yaşamaksa anlamsız, Çok özlerim ben geçen mana dolu günleri, Dünya hayatı çok zor çekmişim bin bir çile! Hep huzur gelsin diye bekler garip gönlüm! Kulakta yankı yapan duygusal billur sesler, Gönlümde dalga, dalga esti billur nefesler! Tüm dostlar bana niye darıldı neden küstü Deli gönlüm hüzünlü, şu garip akşam üstü! NAZIM TAŞTAN |