2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
926
Okunma
kıştan kalma bir buğu camımda
kaç güneşi oldu sabahın
......daha kaç güneş doğmalı
ruhum sesinle dolmuşken;
parmaklarıma akan isminin
camda bıraktığı izi
silebilmesi için...
yorulmadın mı
sabahların çaresiz uyanışlarından
kaybedilmiş savaşın
enkaz kalıntısı;
......daha kaç zafere gidilmeli
hayallerinin üzerinden...
tutamadın çok sevmekle
karanlığı delen sesin düşüşü
...... gecenin boşluğunda;
ve artık çok uzaklarda
tutunamayan
.../ sevgili
umudu dipsiz kuyulara salanadır
haykırışların...
"hayallerin burada,
.../ bende
hep yetim kalacak
......hiç doğmayacak çocuklarımız
bizim gibi..."
haziran2006