BİR(SEN)
Tertemiz sevdi bu gönül
Pakın üstünde bir duruşla... Farzetmeye misal yok Çünkü doğru ve yalın, Hayat bomboş Ölüm hak, Sevdalar hiçe kaldı Doğrular karanlıkta İşte bu vakitte sevdim seni, Bir sen bir duam birde bekleyişim var... Senden ötürü bir ben var sende Gör... gör diye beklemekten ileri Nedâmet duymaktan geri... Buldum huzur’u sende Yaşat bana bu elinde Bir kere anla kadın da beni ziyân etme, Bir sen bir duam Birde bekleyişim var... Sen... sen varken kimi seveyim Gönlüm harap kime gideyim Bir sen bir duam Birde bekleyişim var... Ağacın bir dalında yaprak yeşil Bırakmadıkça huzurlu ve dimdik Bu misal gibi sevdim işte Bir sen bir duam Birde bekleyişim var... Var..var demde aşkım Yürekte sen var... |