ARİF'İN TARİF'İ
Bize versin diye bekliyorsunuz,
Menfaat yolunu erken sezenler. Gidip şer kapısı yokluyorsunuz, Zenginlere methiyeler düzenler. Vicdanlara sığmazsınız darsınız, Mübah sayıp bütün haltı yersiniz, Kızıp küfür etsek günah dersiniz, Necaset suyuna batmış yüzenler. Görüntü hep fulü duruşlar sakil, Kendisine sorsan derler ki akil, Rabbim ihsan etsin onlara akıl, İnsan diye orta yerde gezenler. Vicdanları ince cüzdanlar şişkin, Adalet denince olmuşlar şaşkın, Fakirin yanında her daim pişkin, Garip, gurabaya hedef çizenler. Yakın ve yandaşı hep aynı ekip, Gönül yolundaki tüm tahtı yıkıp, Daim bağırıyor meydana çıkıp, Haksız varken haklılara kızanlar. Hukukta terazi yanlış tartıyor, Suçu sabit olsa onlar yırtıyor, Sayıları her gün daha artıyor, Yoksulun haline kader yazanlar. Deyin divaneyim, sayın ki safım, Kul hakkı yiyene zinhar yok afım, Hisse alanlara tüm sözüm lafım, Her gördüğü zorda gurur ezenler. A. Kadir YALDIZKAYA |
Menfaat yolunu erken sezenler.
Gidip şer kapısı yokluyorsunuz,
Zenginlere methiyeler düzenler.
Vicdanlara sığmazsınız darsınız,
Mübah sayıp bütün haltı yersiniz,
Kızıp küfür etsek günah dersiniz,
Necaset suyuna batmış yüzenler.
Üstadım Bu şiiriniz , toplumun bazı bireylerinin menfaat peşinde koşan, vicdan ve ahlak sınırlarını zorlayan davranışlarını eleştiren güçlü bir dil kullanıyor. Şair, bu kişilerin zenginlere övgüler düzen, ancak ahlaki değerleri hiçe sayan bir tutum içinde olduklarını vurguluyor. Ayrıca, bu kişilerin eleştirildiğinde bunu günah olarak nitelendirecek kadar ikiyüzlü olduklarını belirtiyor. Şiir, toplumsal eleştirinin yanı sıra bireysel ahlak ve vicdan konularına da değinerek, okuyucuya düşündürücü mesajlar sunuyor.
Şiirlerinizin ışığı sonsuza dek parlasın, ilham kaynağınız hiç solmasın.