HEP ELDE GÖRDÜM
Bir kere kapımı, çalmadı benim
Ben ki mutluluğu, hep elde gördüm Oysa kadir, kıymet, bilenlerdenim *** Aşk ile sevgiden, bir yumak ördüm *** Ben ki mutluluğu, hep elde gördüm Aşk denen bir duygu, sardı evreni Sevda ummanına, açtık yelkeni Tertemiz duyguyla, sevmiştim seni *** Şimdi gözüm açık, o zaman kördüm *** Ben ki mutluluğu, hep elde gördüm Sinemi aşkınla, yakışlarında Kalpten kalbe, sessiz akışlarında Kaybolurdum inan, bakışlarında *** Sanma ki saltanat, bir sefa sürdüm *** Ben ki mutluluğu, hep elde gördüm Gecem de sen vardın, gündüzüm de sen Kavak yelleriydi, başımda esen Sonun da ben oldum, ümidin kesen *** Esirindim senin, sanma ki hürdüm *** Ben ki mutluluğu, hep elde gördüm Bir bilsen sen bana, ah neler ettin Mevsimler boyunca, gözümde tüttün Bir hoşça kal bile, demeden gittin *** Son kurşunu o gün, namluya sürdüm *** Ben ki mutluluğu, hep elde gördüm Gönlümde ki sevda, bilsen kaç desen Niye gelmiyorsun, pişman değilsen Rüyalarıma da, gelmedin ki sen *** Her gece uykusuz, şafak söktürdüm *** Ben ki mutluluğu, hep elde gördüm Bilesin bir sana, geçmedi sözüm Lüzumsuz kalmadı, ateşim, közüm Bir gün bile olsa, gülmedi yüzüm *** Sonunda bu aşkın, defterin dürdüm *** Ben ki mutluluğu, hep elde gördüm Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |