UZUN UPUZUN BİR BOŞLUĞUN TEK KANATLI KUŞUYUMharflerim düştü, tek tek astılar, kuşlarım avazın avazında, bir boşluğun boşluğu, artık artan oranda, yeter yettiğince, dur durak bir bilinmez, ortalık zifiri karanlık, bir bileni, bir göreni, bir varsayımı da yok, yokluğun yokluğunu çekiyoruz, ne oluyor, ne olacak, bileni yol bir bilinmezlikler içinde, ya da için içinde bir kayıp, az demeden, uz demeden, harf yarışı ama bir varsayımın varsayımı, ben yA ben uzun upuzun bir boşluğun tek kanatlı kuşuyum, sonra uçmak diyorlar, uç diyorlar, oysa kanadımı kırdılar, yenimi boşaltıp cepsiz bıraktılar, uç deyince, koş deyince, mağrur bir kuş çırpınışı, yüreğimde çırpınır… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |