Asker adam
Yağmurlu bir Mayıs gecesi
Yine sorgulandı bi hayat daha Asker adamın düşünceli kafasında Soğuk rüzgarlı bir akşam da Açtı bir müzik Önüne topu aldı Isınmak icin olsa gerek Başladı oynamaya Şarkıya odaklandi başaramadı İstemsizce düşündü Ne düşündüğünü bile bilmeden Neyi sorgulayacaginin farkinda olmadan Kaçınci sigarası bugün Kaçınci nefesi Aklından geçen kaçıncı düşüncesi Saymadi sayamadı Daha çocuk ruhlu bu asker adam Mesleği kocaman ruhlar bulundururken Kendisi küçük bir çocuk gibi Yeni yeni öğreniyor hayatı Hep yaşarken hayaller dünyasında Bir şekilde gerçekler çıkıyor karşısına Dostu var ama uzakta Sevdiği var ama uzakta Zaten bi kendi bedeni yanında Kim kaliyorsa geri ,hepsi uzakta Oturmuş bir de şiir yaziyor Saate, zamana ,bakmaksızın Sabah ne isi var düşünmeksizin Soğuk havada oturmuş yazıyor Önünden geçen ona deli diyor Bir de gamsız der bu asker adam kendisine Bir parça gamsizlik Bin parça düşünceyle yaşar Yaşar da hep aklında Ruhunun derinliklerinde Anca inen görür orayi Bu asker adamın kalbine Akıllı mıdır bilinmez bizim asker adam An gelir çok akıllı görür kendisini An gelir oturup kalir en cahil kendisiymişçesine Hayati yaşarken öğrenir bizim asker Kaç kitap okusada hep Okur Yaşamadan bir sey Başına gelmeden bir olay öğrenmez Ne hayatı ne yaşamayı Bakarsın bir gün içindeki çocuk büyür Ne kadar korksada büyümekten Zaman bu büyütür çocuğu Merhaba demek zorunda bırakır gerçek dünyaya Adım adım gidiyor bizim asker adam Kulağında hep bir müzik Ruhunda hayalleriyle |