Nasılda, bakır grisi deniz.
Nasılda çöker, gök bulutlarıyla..
Kurşun gibi ağır akşamın, bakıra çalan rengi.
Çizmiş Ufuk çizgisini.
Güneş, ha battı ha batacak şimdi.
Balıkçıl kuşlar, martılar uçuşur,
Deniz yorgun düşmüş.
Bense, kıyısındayım ayrılıkların.
Yürek sevdasına düşmüş..

Dalga vurur, çekilir kıyıdan bir hışırtıyla.
Kızıl güneştir, parıldayan kumsalda..
Martı son rızkını alır.
Deniz dalgalı,
Deniz, kızgın güneşe düşer..
Hızla geçer gün, akşamındır artık.
Suskun yüreğinde sevdanın..

Güneşi battı ufuktan.
Geçeli dünyadan, çok zaman oldu.
Haylaz yüreğim, sevdasında üşür,
Dalar gecenin aymazlığına,
Herkes kendi derdinde, nedensiz..
Bense, senin yokluğundayım.
Kararan geceler, sarar yüreğimi.
Sen olursun..
Denizde kum,
Yüreğimde sen çoğalırsın, bilesin.

Yıldızlarla konuşurum, aysız gecede.
Uyumamışım,
Hasretin misafirdir, bekler gözlerim..
Durur dinlenir, dalga yorgun.
Deniz çekilir kendine..
Bense, hala sende kalırım.
Sen ise, bende misafir.

Acelesi var gibi, tedirgin.
Ha kalktın, ha kalkacak..!
Kapı çalar ansızın, bozulur tılsımı gecenin.
Çıkıp gidersin birden,
Demir grisidir hava, üşütür yüreğimi.
Karanlık karışır geceye.
Ben ki, dehlizlerinde kaybolmuşum, sevdanın.
Ruhum, hasretine çekilir.
Deniz kendine, sevdiğim.

———Haydar ATA—
28.12.2017- Saat: 01:25