Bir zamanlar, uzak bir köyde yaşayan iki kuş vardı: Rüzgar ve Yıldız. Rüzgar, özgürlüğü ve macerayı seven bir kartaldı. Yıldız ise sessiz ve derin düşüncelere dalan bir baykuştu.

Bir gün, Rüzgar ve Yıldız gökyüzünde buluştu. Rüzgar, “Yıldız, bu köyde artık ne yapacağımızı bilemiyorum. Her gün aynı ağaçta oturup aynı manzarayı izlemekten sıkıldım,” dedi.

Yıldız, “Belki de başka bir diyara gitmeliyiz,” diye cevap verdi. “Orada yeni maceralar bizi bekliyor olabilir.”

Rüzgar ve Yıldız, göç etmeye karar verdiler. Birlikte yola çıktılar ve uzaklara doğru kanat çırptılar. Yol boyunca birçok güzellik gördüler. Renkli çiçekler, büyülü ormanlar ve gizemli göller…

Bir gün, yıldızlarla dolu bir gökyüzü altında dinlendiler. Rüzgar, “Yıldız, burası ne kadar güzel! Sanırım doğru yoldayız,” dedi.

Yıldız, “Evet, Rüzgar. Belki de burada bizi bekleyen bir başka sevda, bir başka hayat var,” diye cevap verdi.

Ve böylece, Rüzgar ve Yıldız göçlerine devam ettiler. Her yeni diyar, onlara yeni hikayeler ve yeni dostluklar getirdi. Gökyüzüne bakıp yıldızlara selam verdiler. Artık köylerini geride bırakmışlardı, ama kalpleri her an yeni maceralara açıktı.

..
Göç eden kuşlar gibi yüreğimiz
Rüzgarın kanatlarına takılıp
Bir başka diyara doğru süzülüyoruz
Gökyüzüne bakıyoruz, yıldızlarla konuşuyoruz

Yapraklar sararıp düşerken dallardan
Biz de birer yaprak gibi kopuyoruz
Köklerimizden sökülüp savruluyoruz
Bir başka toprakta yeşermek için.

Göç, hayatın bir gerçeği
Her an değişiyoruz, dönüşüyoruz
Bir mevsimden diğerine geçerken
Gökyüzüne bakıyoruz, yıldızlara selam veriyoruz

Uzaklara doğru kanat çırparak
Bir umutla göç ediyoruz
Belki de orada bizi bekleyen
Bir başka sevda, bir başka hayat.

UMUT-SEVGİ-ÖZLEM-NEJAT HOCA