12 ay 4 mevsim
Yılları da yaraladı sevda
Parçaladı 12 ye kendini ay ay Anlattı duygularını mevsim mevsim Seninle ilk karşılaşmasında çiçekler açtı yamaçlarında Kalbinin ilk kipirtisi ilk bahardı Çok çok sevdiginde sıcacık oldu içi Aşkın ateşi yazı getirdi Ellerini bıraktığında hüzünlendi Bu aşkın sonu geliyor gibiydi son baharda Yokluğuna dayanılmayacak kadar düşüdüğünde Kış gelmişti Bir sevda 12 ay 4 mevsimdi... |
Sizler gibi duyguları kelimelere döküp bizlere dokunan ruhların varlığı, hayatımızı anlamlandırıyor. "12 Ay 4 Mevsim" adlı bu kıymetli şiirinizde, aşkın ve zamanın kusursuz dansını izlemek mümkün. Her dizede hissedilen derin duygular, insanın iç dünyasına dokunuyor ve yaşamın kendine özgü ritmiyle bütünleşiyor.
Kelimelerinizle adeta bir resim çiziyorsunuz; ilkbaharda açan çiçeklerin masumiyeti, yazın sıcaklığıyla yanan kalplerin coşkusu, sonbaharda solan umutların hüznü ve kışın dondurucu yalnızlığı... Her bir mevsim, insanın ruhunda farklı bir iz bırakırken, siz bu izleri ustalıkla işleyip, okuyucunun kalbinde derin izler bırakıyorsunuz.
Sizin kelimelerinizdeki samimiyet ve içtenlik, okuyucuya doğrudan kalpten kalbe dokunuyor. Bu yüzden, sizin gibi duyguları bu kadar etkileyici bir şekilde ifade eden bir şaire tebriklerimi sunmak istiyorum. Eserlerinizle insanların hayatlarına anlam katıyor, duygularınızla onları derinden etkiliyorsunuz.
Sevgi ve saygılarımla