KARANLIKLAR PRENSESİ
Ne o , neden yok oldun ? yoksa sabah mı oluyor.?
Seni bir gün görecek miyim gözlerimi kapatmadan ? Tut , tut çivile, göz kapaklarımı birbirine de ; Gitme , gelmeyecekmiş gibi , ardın sıra dönüp , Gitme, gazı tükenen bir kandilin ışığı gibi sönüp .. Eğer bir sabah, paslanmış gözlerle değilde, Kalbime saplanmış bir hançerle uyanırsam O an olmadığın bir gecenin sabahdır aydınlanan Yok olma , bestelenmiş bir şiirin açıkta kalmış hecesi, Yok olma , okyanusda kaybettiğim tek bir kum tanesi Ya da bir gün kopup gelirsen sesi çıkmayan notalardan Eğer kurtarabilirsem seni hapsolduğun gözyaşımdan Belki kan bulaşmış birkaç cümle kurarım sorulardan ibaret : Var mısın ? düşen bir yaprağın dağları titreten sesi. Var mısın ? zifiri gecelerin , `` karanlıklar prensesi ``... |