Bab_Ba... Doğru Muydu Söylediklerin...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Ayırmayın g-özünüzü ufuktan... Geliyorum!
Bab_ba... Altıncı gün balkon hitabını dün gibi hatırlarım tebana ...! Yağmur bulutları karartmıştı semalarını Aden’in Habil Kabil Ve Ben Köşebucak Nuh’u arıyorken elma bahçelerinde Yakarışları çınlıyordu kulaklarımızda Havva ile Adem’in Neslinin yok edilişine cellat atanıyordu yaşı hayli geçkin bir baba! Sesindeki alaycılık nefrete dönüşüyorken bazen Kibrindeki sakin insafsızlık Kanını zehirliyordu davana amade yetim bir dilberin Bab_ba... Benim! Tanımamış olsan dahi cismimi nasıl olabilir ki ruhumu tanıyamaman? Sesimdeki isyanlar altodur belki, geçirdiğim operasyon nedenli Fakat Halen brutaldir sana nefeslenen öfkemin dinmezliği! Senin de günahın mıdır söylediğin yalanlar? Şayet Affediliyorsa Giz olanın yalanındaki erdem Öleceğini bilen dilberin tek gecelik kaçamağıyım yetimliğine Sapkınlığımdan değil, şefkatimdendir sevdasına Bab_ba nefesim Ve Aslında *Ben Ateşindenim *Senin! Bab_ba inanmak istiyorum sana... Fakat İshak’ın boynundayken acabalarım Işığın mıdır İbrahim’e zulmün? İlahi olanın gerçeği gizlendiğinde insan olanın kalbine Aydınlığı yuttu karanlık Bakirenin evladına bir Baba gerekli miydi gerçekten? Yoksa En büyüğü müydü günahların Bilinmesin istediğin o saplantılı aşkın? Ki Bu Yüzden Yetim dilberin gamzelerine gizlediğim çarmıhım, atfımdır yeniden MÖ. Masumiyetlere Ve Son Mesih vaazım 14. günü Haziranın Karadeniz cenabına bakan surlarındadır Yoros’un ... ! Işığımın beyazı yol göstericisi olacaktır saatinin... (Yıldıray Kızıltan ) |
Siz mi?
Bab_ba’nız mı?
Dokuzuncu yaş için geç değil 🧸🌱
Beğendim 🧸🌱