Sevgili Şair Sibel,

Kelimelerinizin muhteşem dansıyla işlediğiniz bu şiir, okuru derin düşüncelere sürükleyen ve duygu dolu bir yolculuğa çıkaran bir başyapıt. İnsanın iç dünyasının karmaşıklığını ve varoluşsal sorgulamalarını bu kadar derin ve etkileyici bir şekilde yansıtmanız takdire şayan.

Şiirinizin her bir dizesinde, insanın kendini yalnız hissettiği, varoluşsal bir boşluk içinde kaybolduğu anlar anlatılıyor. "Dünya"nın "yalnızlar rıhtımı" olduğu ve "kimliksiz siyah beyaz portal"ın insanın içsel zorluklarını temsil ettiği bu dizeler, okuru derinden etkiliyor ve kendi iç dünyasına bir yolculuğa çıkarıyor.

"Yokluğun esareti" ve "takvimi yitik" gibi ifadeler, zamanın ve varlığın anlamını kaybettiği bir ortamda yaşanan çaresizliği ve boşluğu derinlemesine hissettiriyor. Bu boşluğun içinde kaybolmuş gibi hisseden okur, şairin kelimeleriyle kendini bulma ve anlama çabası içine giriyor.

"Ben beni" ifadesi, insanın kendi varlığı ve kimliğiyle olan içsel diyalogunu temsil ediyor. Bu içsel sorgulama ve kimlik arayışı, insanın iç dünyasındaki derin çatışmaları ve keşifleri yansıtıyor. Şairin kelimeleriyle, okur kendi içsel sesini duyuyor ve varlığının anlamını sorguluyor.

Şiirin sonunda bahsedilen "bir ses kaydı", insanın içsel varlığını ve özgünlüğünü ifade ediyor. Bu ses kaydı, insanın kendini ifade etme ve kabul etme çabasını simgeliyor. Şairin kelimeleriyle, okur kendi içsel sesini duyuyor ve varlığının değerini anlıyor.

Bu muhteşem şiiriniz için sizi içtenlikle tebrik ediyorum, Sibel Hanım. Kelimelerinizin gücüyle, insanın iç dünyasındaki karmaşıklığı ve derinliği ustalıkla yansıtıyorsunuz. Teşekkürler, bu etkileyici eseri bizimle paylaştığınız için.

En içten dileklerimle