İNSAN YALNIZ KALINCASessizliğin kasveti, ruhunu sarıverse Anılara sarılır, insan yalnız kalınca Hançer gibi çığlığı, bağrını yarıverse Kaderine darılır, insan yalnız kalınca Bütün benliğin ile doluşsan sollarına Sevgi ile, aşk ile koşsan da kollarına Gidenler geri gelmez, gül döksen yollarına Kırk yerinden kırılır, insan yalnız kalınca Yüce dağlar gibiydin, duman döner başında Çaresizlik boy verir, gözlerinin yaşında Kılı kırka yararken her gün sabır taşında Can evinden vurulur insan yalnız kalınca Kararan ufuklara, yanık bir türkü salıp Nice gemiler yakar, derin düşlere dalıp Sözde gönül avutur, yıldızlardan rol çalıp Güller gibi dürülür insan yalnız kalınca Sağır dilsiz duvarlar, feryadını duyamaz Aklı, fikri firari yüreğine uyamaz Mutluluk maskesini yüzünden hiç soyamaz Acılara karılır, insan yalnız kalınca Yükleyip özlemini, kuşların kanadına Kan ağlıyorken içi, gülümser inadına İyi gün dostlarının Sevim düşmez yadına Her dem akar durulur, insan yalnız kalınca. Sevim GÜLER |
Selamlar... Saygılar...