GÜL GİBİSİN
Ateş bedeni yakar, acıyla pişer beden,
Cehennem ateşinden sonraki kül gibisin. Nemrut’tan beter olsun mazluma zulüm eden, İbrahim ateşinin açtığı gül gibisin. Can çıksa iyilerde, dilden kötü söz çıkmaz, Yaşamak tatlıdır dost insan canından bıkmaz, İnsanlığın yaşarsa, kalpte kötülük artmaz, Gözyaşımla birikmiş damladan göl gibisin. Kırılgan olmuş insan, kim kimin nazın çeker? Müşkülatın var ise doğrul Allah’a yakar, Unutma el yıkarsan, el döner yüzü yıkar, Dağları aşıp geçen patika yol gibisin. Sebepsiz yere nadan, kalp kırar, gönül yıkar, Suyu tuza yatırsan zamanla yine kokar, Akreple dost olunsa, huyu değişmez, sokar, Akreplerin sardığı topraklı çöl gibisin. Fani dünya kimseye baki değilmiş baki, Dört elle sarılırsın amma senin değilki, Emircan, Eyüp çekmiş, sendeki dertler neki! Yusuf’un imtihanı Mısır’da el gibisin. 22.04.2024 Emir Şıktaş |
Bu dünya oddan bir köz,sen ise elde maşa,
Firavun'dan Musa'ya,Rab olur mu ki haşa,
Derya deniz yarılsa,bir habbe sel gibisin...
Nurettin GÜLBEY
Saat :04:30
26.04.2024
Yalova
Tebrikler Saygıdeğer Üstadım...Anlamlı ve güzel bir şiir,kutlarım...Selam ve saygılarımla...