BİR ÇOCUK OLABİLSEK!
BİR ÇOCUK OLABİLSEK!
Ne kadar da büyük şu insanlar! Küçük olsalardı azıcık Bir çocuk olabilseydiler azıcık Biraz tenezzül buyursalardı Anlaşabilirdik onlarla belki, Ne kadar da büyük şu insanlar! Yabancı dil konuşuyorlar Küçük bir çocuk olabilseydiler yeni dillenen Ana dilimizi öğreniyor gibi Konuşmaya çalışabilseydik onlarla, Ne kadar da büyük şu insanlar! Lüks otomobilleri var, bir de gidişleri Lastik izleriyle yollarda aldırmadan kimseye Küçük bir çocuk olabilseydiler hayatı tanıyan Taştan ve çamurdan olsaydı oyuncakları, Ne kadar da büyük şu insanlar! Acımadan ağlatıyorlar çocukları, annelerini de Küçük bir çocuk olabilseydiler ağlayan Yansaydı yürekleri zindandaki babalarına Avutabilseydi onları da anneleri, Ne kadar da büyük şu insanlar! E mail ile çelenk gönderiyorlar cenazelere Küçük bir çocuk olabilseydiler kırlarda Sevseni toplasaydı minik elleri Açılsaydı avuçları ölü için duaya, Ne kadar da büyük şu insanlar! Yıldızlı otellerde konaklıyorlar Küçük bir çocuk olabilseydiler varoşlarda Karnı tok, sırtı pek olmasaydı onların Konuk olabilselerdi komşuya, Ne kadar da büyük şu insanlar! Bomba atıyorlar kundaktaki bebelere Küçük bir çocuk olabilseydiler Filistin’de Taş atabilselerdi tanklara minik elleriyle Ve lanetler, büyüklerin savaş aletlerine! Murat Kahraman Mart 2005/Beykoz |