OlmadıOlmadı Düşünceler ipe çekti ömrümü Sallandım boşlukta, tutan olmadı Lokma lokma oldu dertler dürümü Benden başka yiyen yutan olmadı Karadeniz gibi coştu duygular Poyraz değdi birden kaçtı uykular Limanım yıkıldı hırçın kuytular Yırtıldı yelkenim diken olmadı Çiğdem mevsiminde güneşim açtı Karanlık dünyama ışıklar saçtı Uzaktan gözlerim rengini seçti Kendim düştüm yardan iten olmadı Özlemle beklerim ceylan gözleri Kulağımda çınlar tatlı sözleri Savruldu külleri kaldı közleri Yangınım söndü de tüten olmadı Faruk Tezel 22.04.2024 |
Ve bu olmazlar sonunda genellikle de kendi kendini teselli etmek durumunda kalır insan.
Türkü tadında hüzünlü dizeler.
Emeklerinize sağlık Faruk bey.
Huzurlu sağlıklı günler dilerim
Saygımla hep, selamlar