RABBİME ŞÜKÜR
Sessiz bakışlardan içmişim
Zamanın bitimsiz güzelliğini. Kırmızı türküler söylemişim Aya, güneşe karşı. Ağartmadan aklamışım aklımı, Bağımsızlığa bağlanmışım. İlimle, ahlakla donanmış, Sabrın zırhını kuşanmışım; Aşmışım dağı, taşı. Doyurmuşum gülleri gül bahçelerinden, Duyurmuşum hakkı, hakikati. Göklere dikmişim gözlerimi, Yaza çevirmişim insafsız karakışı. Şükür kaldığım noktadan daha ilerdeyim, Gönülsüzlüğü gönüllü iliklemişim gönlüme. Şükür vefa burçlarının doruklarındayım, Bitirmek üzereyim yolsuz yokuşu. Cumali BAĞ |
selamlarımla