MÜBECCEL

Gönülden bağlanan yaren telinden,
Bağlanan çözülmüyor be Mübeccel.!
Sızılar türküdür söyler dilinden
Çare ne denilmiyor be Mübeccel.!

Ömürden aylarım günüm gidiyor,
Tükenir belledim derdim artıyor,
Çıngıdır alevler beni yakıyor,
Aşk kabe bilinmiyor be Mübeccel.!

İstenen neyidi aklım şaşırdım,
Gündüz de karardım gece sarardım,
Baharım gelmedi kar da yağardım,
Yanmadan sarardım be Mübeccel.!

Dumanım çıkmıyor yanan yerimde,
Katlandım her şeye sabır günümde,
Gözümde özlemle vucut tenimde,
Yandı gönül karardım be Mübeccel.!

Adını yazmaya kalem bulunmaz,
Arz ettim derdimi tabip anlamaz,
Söyledi kardeşim, bu böyle olmaz,
Derde çare bulmadım be Mübeccel.!

Seherin yelinden aldığım yâre
Tabipler suskundur bilinmez çâre,
Lambada titreyen ışıklar niye,
Şad olup da gülmedim be Mübeccel.!

Bülbüller dem vurur gülün diline,
Dokunur yâreme gönül içine,
Kör pişman olmadım sevda üstüne,
Aşk’ın tadın almadım be Mübeccel.!

Yüregim yanıyor dışım ılıman,
Kar yağsa dışarda alevdir yanan,
Saklarım sevdamı olmam savurgan,
Miadı sevmiş idim be Mübeccel.!
13.04.24 / Saat 10,50
MİADI (Mehmet AY)