SANMA Kİ MUTLUYUM, SENSİZ HAYATTA
Sanma ki mutluyum, sensiz hayatta,
Yıllardır boş durdur bu gönül tahtım. O günden bugüne ruhum azapta, Gülmedi yüzüme gülmedi bahtım. Özleyip özleyip yol gözleyerek, Hasreti çekmeyen nerden bilecek? Teselli ararken hatıralardan; Acıya kolay mı dayanır yürek? Unutmak ne mümkün ne kâlpten silmek; Bir daha imkânsız yüzünü görmek… Böyle bir yazıyı yazınca felek, Meğerse harammış dünyada gülmek… 13.07.2020 Erman Ulusoy /Kırklareli |