BU NASIL YARMIŞ?
Tatlı söz tükenmiş, kahır dökülmüş?
Konuşan dilleri beddua sarmış. Niçin ah alınır, neler çekilmiş’ Dilsiz acıları yaşayan varmış. Baktığı yollara karanlık çöken, Aciz m’olur, sevgi için yaş döken? Fani dünya senden illallah çeken, Umudu tükenir, güveni zormuş. Gönlünü paylama her gördüğüne, Gül deyip sarılma el bildiğine? Gülmesi riya bak can aldığına, Uyanınca dersin bu nasıl yarmış? Yılan olur, susan dili unutma! Sen ne beter şeysin deyip kıvırtma, Muhannetten fesat olur büyütme, Giderken heybede ateşmiş, narmış. İnsanlığın baki, vicdanlı ol sen, Tatlı sohbetinle, insaflı ol sen, Sevgiye sarılan bal dilli ol sen, Akıldan yoksunun bakışı darmış. Niyet nedir, kısmet nere, bilinmez? Çare yoksa kader denir, silinmez, Emircan’ım, ölen ile ölünmez, Herkesin sarayı topraktan yermiş. 09.04.2024 Emir Şıktaş |