uyudun mukalbine sızmak var bu akşam maviye boyanmış gece alıp götüren bir şarkı sesi boyun bükmüş vazosunda bir masum kır menekşesi efkar almış kalbi eline oya gibi sevgi işliyor güne sözler darda sevdiğim uykusu gelmeden şiirlerin söylemeliyim bil gece gözlerin kadar mavi ve güzel kıpır kıpır gönül en güzeli seni düşünmek koşuyorsun bana açılmış kolların eğilsem öpülecek kırmızı dudakların sallanıyor ucunda yıldızlar yaprakların hasret ayazı vurmuş kırağı düşmüş ufkun kıyılarına sonra dağlarına karlar yağar memleketimin denizin en mehtaplısına taşıyor gözlerin üşüyorum yokluğun soğuk ah şu uzaklar peşine takılmalı martıların tan vakti uykuya direnirken gözler güneş çıkıyor yavaşça yatağından uzanamıyorum yetişmiyor soluğun ve yanağımı öpüyor balkon kenarından yokluğun.. hilmi arsoy - tekirdağ 03.04.24 |