üşüdüm dudağındangün ardında akşam ve yorgun mısralar kalem ucunda son ışık gölgeleri duydum ki unutmuşsun sana bakan gözleri kabahat şu gönülde seni sevmeyecekti şimdi biraz daha yorgun kalbim nasıl vurulur insan sevgiden bir ben miyim yüreğine yenilen şehir küstü karanlığa çekildi uzun geceler olsun sana bana kalsın masmavi gökyüzü ömür denizinde boğulmasın yüreğim gün sonu grup vakti yolculuk var yarına sanki dallarında kuşlar yeşil ağaç gibiyim bilemedim tek kişilikmiş hayat yolu ben buradayım sen gitmişsin çoktan halbuki aşklar artar çoğalır vedası olmaz bildiğim hoşça kal unut beni sıcaklığı kalmamış üşüdüm dudağından.. hilmi arsoy - tekirdağ 29.3.24 |