İSTANBUL

Göz değdi o nârin nazlı yüzüne
Gem vuruldu, şirin, tatlı sözüne
Seni bu hallere koyan utansın
Dön artık, dön artık, şanlı özüne

Ardında koca bir tarih yatıyor
Altında şehidler, Fatih ağlıyor
Eyüp Sultan Seni salih kılıyor
Dön artık, dön artık, şanlı özüne

Bizans’ın surları neden yıkıldı
Şimdi sana kurşun, neden sıkıldı
Bu halini gören deden yıkıldı
Dön artık, dön artık, şanlı özüne

Sarhoş naraları atıldı Sende
Fuhuş yuvaları açıldı Sende
Ne gezer gavurun, artığı Sende
Dön artık, dön artık, şanlı özüne

Maziden kopanda, İstikbal olmaz
Kavgadan kaçanda, İstiklal olmaz
Sancağı tutanda, izmihlal olmaz
Dön artık, dön artık, şanlı özüne

Ulubatlı Hasan, mezarda inler
Şüheda feryatta, vahlarda diller
Haykırır, yakarır toprakta binler
Dön artık, dön artık, şanlı özüne

Abidlerin banisi Sensin İstanbul
Zahidlerin hamisi Sensin İstanbul
Memleketin abisi Sensin İstanbul
Dön artık, dön artık, şanlı özüne

Ayasofya, Fatih, Süleymaniye
Şehzade Paşadan, Yeni Camiye
Çağırır Ezân-ı Muhammediye
Dön artık, dön artık, şanlı özüne

Peygamber müjdesi canım İstanbul
İslamın rütbesi kanım İstanbul
Her vakit, her yerde anım İstanbul
Dön artık, dön artık, şanlı özüne

İstanbul, İstanbul, aziz İstanbul
Fethin unvanına haiz İstanbul
Sahabe kokulu leziz İstanbul
Dön artık, dön artık, şanlı özüne

M. Fatih