YAŞARKEN ÖLMEK AŞK VE AVARELİK ÜSTÜNE
Yaşam Ölüm Ve Aşk
YAŞARKEN ÖLMEK AŞK VE AVARELİK ÜSTÜNE Bu kenti ben yıktım ben onardım Bu kenti ben kendime ayırdım Aşka ayarladım dünyayı Ben kendimi ayarttım Dönüp çevreme bir baktım Ne denli yoksulmuşuz gördüm Ben kendimi var sanıyordum yokmuşum Bir duvara yaslandım duvar göçtü ansızın Ben kendime yabancı başkasına aşina Doğru bildiklerim yanlış yanlış bildiklerim doğru Ben aşk denizine daldım bir başına Yolculuklara çıktım teknesiz Ben yaşarken ölmeye alıştım Yaşanmış mevsimler vardı art arda Beni biraz daha yaklaştırıyor sana Kaybettim tüm anılarımı kaybettim aşklarımı Bir gece vakti ansızın karanlığın ortasında rastladım sana İnsanlık rezervlerimi yokladım tükenmiş Ne varsa vardı aşkta Ne varsa vardı aşkta Ahmet Kemal Kayıt Tarihi : 10.4.2017 |