yıkılanlar var
YIKILANLAR VAR
Ben yıkılmam diye övünen insan Şu yalan dünyada yıkılanlar var Kendine güvenip nefsi kandıran Yüreği yerinden sökülenler var Yolunu şaşırıp tersine giden İbadetten uzak kalınca beden Düştüğü arasta yanıyorken ten Kendi ataşıyla yakılanlar var Gariban kullara tepeden bakar Tatlı söz bilmezsde ağırdan akar Başı kâf dağında gönüller yıkar Gönüllere fitne ekilenler var Anayı babayı kenara atıp Basindan aşağı belaya batıp İblisin koynunda uykuya yatıp Şeytan koltuğuna sokulanlar var El sözüne kanıp dogrudan sapar Bilmem hangi dine ya kime tapar Eşini dostunu kuklası yapar Yüz üstü düşüpte çakılanlar var Kuzunun postunda doldurur zula Bakmaz içindeki acayip hala Zenginin yanında bükülenler var Hamitli HİLÂLİ RABİA SAYLAM TAŞDEMİR |