Rabbine güvenenler dertlere isyan etmez
Dertliyim deyipte dert yanıp durma
Yanan volkanlara bak`ta ibret al Elest`te verdiğin sözünden dönme Yüreğine ateş yak`ta hikmet al Öyle acı var ki taşi çatlatır Biri bin`e çarpar katlar toplatır Dağılmaya kalksa cihana yeter Yüce dağlarıda yerden hoplatır Nankör olan insan nimete kanmaz Bugün kandığını yarın aramaz Hakka güvenene vız gelir keder Onun çektiğine dağlar dayanmaz Bu yüzden yakmadı ateş o kulu Rabbinden başkayı görmedi ulu Bilir ki, Mevlasi sadece" kün" der, Çevirir harlanmış ateşi güle Gerçek iman budur şüphe kaldırmaz Mevla dener fakat asla kandırmaz Sen vazifeni yap gerisi kader Rabbine güvenen derde aldırmaz Mustafaoğlu İlyas |