ARKADAŞGeçen zamanlara deniyor mazi Yaşarsın her zaman baharla yazı Farketmez varlığın çoğuyla azı Mutluluk elinde unutma bazı Hiçbir şey kafaya takmaya gelmez. Yaptığın işleri sen severek yap Yol şaşırsan dahi doğru yola sap İbret al geçmişten nasihatler kap Vicdanın terazi bildik yola tap Dünya’nın dertleri bitmez arkadaş Gönlüme ateşi düşürdün ama Kalbime bir türlü olmadın yama Hapsettin ömrümü sabah akşama Ciddi değil isen ruhum okşama Bir başkası sanıp yeni başlama. Güneş doğmaz ise karlar erimez Yaşamın dağları sarptır geçilmez Ahbaplık yapmadan adam seçilmez Kendine müslüman günahı vermez Çıkış yoksa başa gelen çekilir. İpleri elimde tutar dururum Gece karanlıkta doğru yürürüm Eğitim denince nokta vururum Islanmışsam eğer yine kururum İnsan denen şeyde olmalı edep. Onur taşıyorsan ne mutlu sana Bukalemun işte bakmayın ona Riyayı yalanı atarsan yana Hoşgörü şerbeti iç kana kana Dürüstlüğe gömlek giydir arkadaş. Hüseyin KARA 15.02.09 ABD |