aşk-ı telaşEy sevgimin eşitti şu an sana diyeceklerim gelmiş geçmiş usta şairlerin şiirlerine parmak ısırtacak öyle böyle değil kan gövdeyi götürecek sessizliğim bile bile bak şu olanlara deve cüce oyunun o çocukluğuna teslim etmişken yine gidip geri almam ateşlerin yana yana beden külümü bir tarafa savuracak bile bile koca bir nehrin ödünç verdiği göz yaşlarımı ve bu gecede çok geç saate bıraktım odamın loş ışığını kafamın altındaki yasta senli düşlerimi sorguladı bile bile iyi bir yerden söylemişsin acıları birinin gitmesi diğerine boş bir sayfa emaneti kalır eskiyor evlerin yüzleri o ne ki ray üzerinde kalp atışı hızlı trenler sustu bile bile bedenin sıcak ve soğukluğunu bize doğuşta verildiğini varsayarsak tek ayak üstünde cezalı bu şiirleri bana niye yazdırıyorsun bile bile sen gidince inandım hiç dönmeyeceğine kopuk uçurtmaları tamir edip birini sevmeye heveslendim de hep öperim yeşil gözlerinden olmadı bir kalbe ait olmayı çok özür beceremedim bile bile hep öperim o yeşil gözlerinden sonra bir daha ve ömür bir fiske boylu olduğunu ben hatırlatayım öyle uyma sen kalbimdeki göç telaşına bile bile... |