ÇANAKKALE
Şehit kanlarıyla yoğruldu toprak
Hala barut kokan yer Çanakkale. Kuruyan dalından yeşerdi yaprak İzinsiz geçilmez der Çanakkale. Yiğitler gidiyor düşmana karşı Mehmedin nidası kaplıyor arşı Her şeye tanıktır aynalı çarşı Sevgin yüreklerde kor Çanakkale. Gencecik bedende koca yürekler inancın gücünü bükmez bilekler Şehadet olurken bütün dilekler Vatan gönüllerde har Çanakkale. Yahya çavuş sahilleri tarıyor Seyit mermisini topa sürüyor Zırhlı gemileri bir, bir vuruyor Boğazını geçmek zor Çanakkale. Nusret’im gizlice mayın döküyor Karanlık gecede şafak söküyor Bağımsızlık aşkı yürek yakıyor Özgürlük kalpteki yar Çanakkale. Ölüme koşarken koca bir alay Sanki savaşmıyor çekiyor halay Vatana can vermek sıradan olay Düşmanına dünya dar Çanakkale. Atam emrederken ona ölmeyi Biran düşünmedi geri dönmeyi Aht eyledi göz dikeni yenmeyi Mehmedi cephede gör Çanakkale. İngiliz Fransız birleşip gelmiş Türklerin gücünü hafife almış Zaferi umarken yenilen olmuş Belli ki gözleri kör Çanakkale. Düşmanın üstüne sel gibi aktık Düşüyor sandılar ayağa kalktık Sonunda hepsini denize döktük Sesimiz çıkıyor gür Çanakkale. Bayrağa rengini veriyor kanı Unutma gençliğim atanı tanı Silinmez tarihe kazınan şanı Milletim seninle hür Çanakkale. A. Kadir YALDIZKAYA |