Günlerce bıraktığın yerde oturdum , bekledim
gelmedin.
Her durakta gözledim minibüsleri , inmedin .
Kangren olmuş , çürümüş kalbim
Bir melhem sürmedin
Dağladım adını , kalbimin ortasına yâr
Sen , sen maşukunu görmedin

Hayalin ile bunca zaman yaşadım.
Her mazlumun bakışlarında ağladım.
Eğer seni bulabilseydim, bağrıma basardım.
Söylediklerim kâfi gelmiyorsa ,
söyle;
Ömrüne , vazgeçtiğim ömrümü Katarım.

Ahh Gülüm ;
Yanımda olmasanda , seni sevmek
Her mısrada Nakış , nakış seni işlemek
Canına can olup , uğruna can vermek
Kana , kana sana susamak ne güzel .

Bilemedim ;
Bu ayrılık , bir lütufmu başıma geldi
Beni böylesine körkütük , dile getirdi
Yetmezmiş gibi , beni benden bezdirdi
Bilsen keşke ,
Apansız gidişin canıma tak etti .

Bu şehirde , gül bahçeleri kokuyor da
Sen , kokmuyorsun bir türlü yâr.
Gözlerinden düşen her Damla ,
İliklerime kadar ıslattı beni
Bir mumu ağlatan ateş değilim ki , ağlıyorsun .
Ağlama yâr, ağlama
En iyisi ;
Ferman ver götürsünler , sevda zindanına
Yargılasınlar o korkunç , zifiri karanlıkta
Kırsınlar kalemimi senin ugruna
Assınlar beni sabah namazında .
Oysa ;
Adınla mühürlü gönlümü sana vermiş , Kendimden geçmiştim.
Seni sevmek içimde en büyük devrimdi.
Bu avuçlar her namaz vaktinde seni diledi
bilemezsin .
Aşkın narında yanmıştım ,
Bitmiştim ...