NÖBET SIRASISanki yaşanan zaman sonbahar... Akşam kızıllığı ufku sardı. Ey, gül kızılı, pembe ufuklar! Söyleyin, kaç akşamüstü kaldı? Eskisi gibi yakmıyor güneş! Eskisi gibi şen değil gönül! Sızlıyor eksik kalan sol yanım! Belki de bu bahar, sonbaharım! Gönül, bugün yorgun, darmadağın Yok; tadı yok bu ilkbaharların! Mevsimle mi değişti, ne oldu? Sanki kar tutuyor avuçlarım! Mermer taşı gibi ağır hava… Ölüm gibi soğuk tüm bakışlar… Bu sonbahar yürek feryadını Son güzünde tek kalanlar anlar! Yükselim böyle çırpınman boşa Güneş ufuk çizgisine inmiş. Bizden nöbet çoktan geldi geçti O sıra başkalarına gelmiş! 17.03.2024/ Mustafa YÜKSEL |
Yok; tadı yok bu ilkbaharların!
Mevsimle mi değişti, ne oldu?
Sanki kar tutuyor avuçlarım!
Sitemli duygularla harika yazılmış yürek sesinizi gönülden kutluyorum tebrikler üstâdım.
Sonsuz selam, sevgi ve saygılarımla.