Bu hak yemez olsa olsa şairin hayal dünyasındaki masalımsı bir olgu. Çünkü günümüzde öylesi Hakyemez Kaf dağının ardındaki Anka kuşu gibi bir şey onu ne bulan olmuş yok gören, ancak aynen masal gibi anlatılır durur.
Dileriz bundan on, on beş sene önceleri olduğu gibi az da olsa yine öyle Hakyemezleri görür ve birlikte huzurlu şekilde yaşama şansına kavuşuruz.
Anlayana sivrisinek saz anlamayana davul zurna az olur misali. Tebrikler.

Bu şiirde, "Kul hakkı" ve "Hakyemez" gibi kavramlar üzerinden insanın vicdanına ve Allah'a olan sorumluluğuna vurgu yapılıyor. Şair, insanların vicdanlarını rahatlatmaya çalışan veya haksızlıklarını mazur gösteren bahanelere sığınmanın aslında bir anlam ifade etmeyeceğini belirtiyor.

"Kul hakkı dendi mi hep ödü patlar / Tek Allah'tan korkar bizim Hakyemez" dizelerinde, kul hakkının ciddiyeti ve ona karşı duyulan korkunun altı çiziliyor. İnsanlar, kul hakkıyla ilgili oldukça dikkatli olmalı ve bu konuda Allah'ın huzurunda hesap vereceklerini bilmelidirler.

Şair, ayrıca güçlü ve etkili bir ifadeyle, torpilin, makamın veya zulmün kişiyi Allah'ın huzurundaki sorumluluktan kurtaramayacağını vurguluyor. "Torpildi makamdı asla aramaz / Zulme boyun büken başla varamaz" dizeleri, adaletin önemine ve Allah'a karşı sorumluluk duygusunun her şeyin üstünde olduğuna işaret ediyor.

Son olarak, "Der ki liyakatim yoksa yaramaz / Tek Allah'tan korkar bizim Hakyemez" dizeleriyle, kişinin liyakat ve dürüstlükten ödün vermemesi gerektiği ve Allah'ın önünde herkesin eşit olduğu vurgulanıyor. Bu şiir, insanları kul hakkı konusunda dikkatli olmaya ve Allah'a karşı sorumluluklarını unutmamaya çağırıyor.