Gidişinle ölüme gidip geldim adeta .
Bir an ;
Ruhum daraldı ,
Kalbim sıkıştı ,
Her zerrem , titredi sanki

Yazmiyacam diye , söz vermiştim kendime
Yine küflenmiş defterimi açtım ,
Sararmış sayfalarda , yüzlerce şiir
Ve Onlarca anı ,
Yıkılmışım ben , yazmamak elde değil ki sevgilim

Bir şey bırakmadın bende ,
Bir tutam kendinden bıraksaydın bari
Ne olurdu ;
Kalbimin acıyan köşesine bıraksaydım .
Az biraz ;
Az biraz nefes alsaydım , ne olurdu .

Hayal ettiğimiz herşey ,
Bir , bir gitti ellerimden
Ceylan gözlerin , gitmiyor bir türlü gözlerimden
O Sevgi dolu sözlerin , hiç gitmedi gönlümden
Gözün aydın sevdiğim
Seni , öldüremedim yüreğimde .

Gittin ya benden ,
Gittin de ,
Oysa sen , gitmeyi bile beceremedin
Ya anın kaldı , yada acın
Ama ben , vazgeçtim hurriyetimden
Terkedilmiş bir zindanda , zincire vurulmuşum
Hasretinden aç , Susuz kalmışım sanki

Seni unutmak için çok uğraştım
Tek yol vardı , ötesine gidemedim
Yine sen ;
Yine senn ,
Damla , damla aktın damarlarımdan
İçimdeki sana kıyamadım işte
Aldım , bağrıma bastım yine
Sana bir şey olursa , ne yaparım ben .

Tabip , tabip gezdiler , şu derdimin dermanını
Lokman hekim bile , bulamadı dermanımı ..
Hâlbuki sevda yarasına ,
Hangi bitki ,
hangi ilaç ,
Hangi melhem fayda eder
*
Mecnun gibi , düşmüşüm çöllere
Kimse anlamıyor beni artık .
Ama kimseler bilmese de
Ben biliyorum ,
Derman , senin gözlerin
Derman , senin sözlerin
Derman , senin ellerin
Başka bir yolu yok
Derman sensin sevgili
Hep sen
Yine sen
İllede sennnn , sen

Harun Alan