Siz eskiden köy hayatını, kolay mı zannediyordunuz?
Siz eskiden
Köyde yaşamak kolaymış zannediyorsunuz Nice, Savaşlar, iç isyanlar yaşamış Bitap yorgun açlık sefalet diz boyu bir ülke insanı Temeli taş duvar, Üstü kerpiç çatısı toprak dam Sarı toprak saman karışımı Çamur bir harçla Sıva yapıyorsunuz Kireçle badana yapıyor Aile planlamasını kimse Bilmezdi İçinde kalabalık nufusla Çile dolu bir hayatta Yaşam savaşı veriyorsunuz Eskiden yokluk vardı Herkes buğday ekmek yapamazdı Fakir aileler, darı unundan yapılmış ekmek yerdi Evine serilecek çul bulamazdı, Ottan örme hasır sererdi Kadınlar bulaşıklarını kül, Arap sabunu bulamayanlar Saçlarınıda Killi toprakla yıkarlarlardı O güneş yanığı kavrulmuş yüzler Hiç gülmezdi Köyde yaşamak kolaymış zannediyorsunuz Her evde su yoktu, çok uzaklardan Helkelerle Su taşınırdı Toprak evde olmazsa olmazı Bit, pire çoktu, herkes Hard Hard kaşınırdı Anneler okula giden kızların saçından bit, pireyi zor ayırırdı Tek çare dedete ile ilaçlamada bulurlardı Siz eskiden köyde yaşamayı Kolay mı zannediyorsunuz Tuvalet kültürü yoktu Eskiler bilir Erkekler köy çöplüğüne Çalıların arasına, kadınlar Ahırlarda tezek kırıntıların arasında Hacet giderirlerdi Tuvalet kültürünü, Askerden teris olup gelenler Köye getirdi Siz eskiden köylerde yaşamayı kolay mı zannediyordunuz Açlık sefalet, diz boyuydu Ayaklarda çarık, siyah cızlavat lastik ayakkabı yamalı pantolon kazak ayağına yün çorap bulan şanslıydı. Acı, sefalet sanki kaderleriydi Karınları açlıktan bellerine yapışmış Bir insanlık vardı Siz eskiden köyde yaşamayı Kolay mı zannediyordunuz _____şair 67 _____ Ali Cemal AĞIRMAN |