YALNIZLIKTA
Yalnızlıkta
Akşamın geceye Gecenin sabaha dostluğu Sanma ki küsüm hayata Belki üzgünüm belki kırgın Birazda umursamadan Geçen zamana isyan mı derken Arada kahve içmek istesem Acısı damağımda gezinir Öncesi bir kadeh badenin tadı olmadan Zaman geçmezliğinde Okumak gecenin ara öğünü olur Fikri muamma sözcüklerde gözlerime Sonrası sessizliğin tadında Çevrilen sayfaların kokusuna bezenir Bir an gece yarısında uyku hali İşte o bir an alır götürür beni bir yerlere Düşlerimi düşlediğimde kendimce Sonrası sabaha açılan gözlerle Alınacak nefes olur güne başlamak. MehmetDüpel 20030218 |