Belki...
İnanır mısın sayfalar ağır kayıyor
Parmaklarımın arasından Kelimeler ise yolcusuz bir tren gibi Geçip gidiyor hayatımdan Belki... Yine...yine...yine... Hecelenmiş hayatlar yaşıyoruz Belki son bulur korkusuyla Karmakarışık umutsuzluklarla Yaşıyoruz kendimizi Belki... Yorulmuş cesetleriz adeta Bekleyişlerimiz en zoru bizlere Kaybolur bu gece yorulmuş umutlar Belki... Belki...her şey bitti. |