Sonun Gölgesinde
Bir resim çizerim satırlarla
Varamam ilk tebessümünden öteye Şarabına tabi oldum olalı Merbutiyet yemini ettirdin pembe yalanlarla Oysa bıçak açmazdı ağzını Yüreğindeki kırıklar sensizliğe renk katar Her bir tonu müebbetten farksız Saflığın beyazı sarmıştı benliğimi Başlığı kırmızı sonu karaydı Garib’in arası bozuldu Frangalı ile Senin yüzünden Garib’in aşka olan inancını sen defnettin Toprak karası gözlerinden belliydi Simsiyah trenin son vagonundan Rölanti ayarı bozuk taksiye Ruhumun derinliğindeki fotoğrafın Sararmaya yüz tutmuş Gözlerimde esir yaşlar onca zaman Garib sağlar emniyeti hapishanenin Frangalı isyan peşinde özgürlüğüne Abdal durur Garib’in yanında Akıl hocasıdır hepsinin Frangalı’nın sever, sarılır, görür nidaları Abdal’ın ciddiyeti ve Garib’in kanlı elleriyle Göz yaşlarının hürriyetiyle 8 haziran gecesi kayalıklarda son bulmuştu Abdal tiyatroda bu yüzden alkış tutmamış Garib "romantizm cahilliğini" felsefe bilmiş Frangalı ise geride kalanlar için istiflemişti 4 katlı bina ise araf olmuştu |