Özgürlüğe Götür Beni

Dağ başında saklı bir kar olsam;
Bir serinlik,
Bir de huzur isterim.

Kır da çiçekler olsam; papatya, mor sümbül, gelincik.
Bir damla yağmur ol, tarlalarıma.
Kırmadan,
Dökmeden;
Canıma can ol benim.

Keskin rüzgarlar da eğilirim,
Kimsenin görmediği diyarlarda..
Kış olur yaz günüm,
Donarım Temmuz’larda.
Sonra güneş olur, donları çözülmüş çocuk ellerinde...

Karanlık dağılırken erken sabahlarda;
Kuşların şarkılarına eşlik ederim.

Ürkek bir güvercin tedirginliğinde;
Saklı ve kaçak,
Hasretlerim var benim.

Karanlığın korkularından; ağarmayan gün.

Bir serçenin şarkısında başlayan sabahlarda, bir bayram günü,
Aydınlık ve özgür yarınlar olsun isterim.

Yağmasın yağmurlar, karlar başıma.
Yağmasın dolu..
Mevsimi mevsim olsun.
Baharı yaşamış buğday başakları tarlalarımız.
Biraz huzur,
Biraz mutluluk,
Birazda sen olsun günümde.

Kavgasız,
Dövüşsüz...
Ölümsüz, öldürmesiz..

İnsanların insan olanını..
Dostluğu candan.
Umudu ve Özlemi;
Sevdası yürekten olanını ..

Gülüşlerinde huzuru saklayan güzel;
Tut ellerimden,
Beni de götür..
İnsanların insanlığa ettiği kötülüklerden uzak,
Yok mu? başka bir dünya;
İşte oraya;
Barışın ve huzurun ülkesine.
Şarkılarla, türkülerle
Özgürlüğe götür beni...
*
——Haydar ATA—