Yalnızlık sana savaşların mirasıdır
Dünyanın neresinde olursan
farkı yoktur Gözlerinden nezaketi anlıyorum. Parlayan her renkle Yaradılışın gökkuşağının rengi tamamlanıyor. Hangi dili konuşursan konuş Küçük titreyen ayaklarında korkunu anlıyorum. Atılan her kurşunla Küçük kalbin titriyor Her patlamada bebeklerinizden biri ölür Renkli dilekleriniz Renklerini kaybederler Ve yalnızlık sana savaşların mirasıdır. Affet beni, dünyadaki yalnız çocuk sana ancak şiir yazabilirim şunu da söylemeliyim Kısa şiirlerimi kimse okumuyor... |