Maalesef Gördüm
Şu yalan dünyanın rengine kanma
Yetimin hakkını, yiyenler gördüm Her gördüğün beşer adamdır sanma ’Sen bizden değilsin’, diyenler gördüm Her zaman ağlayıp gülmeyenler var Mazlumun yaşını silmeyenler var İnsanlık ne demek bilmeyenler var Fakir fukarayı, soyanlar gördüm Mazlumun yüzüne bakmıyor kader Bir türlü başından gitmez ki keder Zalimler her türlü kötülük eder Acımadan cana, kıyanlar gördüm Kimisi dünyada boşa yer kaplar Karanlık işlere gelince zıplar Hançeri umudun bağrına saplar Lanetli şeytana, uyanlar gördüm Adil bir dünyaya karşı dururlar Çileli bir ömrü başa sararlar Umutları alıp yere sererler Zehirli akrepler, çıyanlar gördüm Çoğunluk ham ervah pişip olmamış Dünyanın çivisi artık kalmamış İnsanlıktan nasibini almamış Kendini adamdan, sayanlar gördüm Sadece azları hep bolluktalar Maalesef fakirler çoğunluktalar Aç kalanlar daha yoğunluktalar Kuru bir ekmekle, doyanlar gördüm Oktay der her yeri kaplamış duman Kibirden gururdan uzak dur aman Kalbi temiz insan olduğu zaman Budala yerine, koyanlar gördüm 3.03.2024 Dost Kalemlerden Sonsuz Teşekkürler Tamahkâr insanın doymuyor gözü İnsanlık kaybolmuş yitirmiş özü Garip vatandaşın dinlenmez sözü Fakirin gözünü oyanlar gördüm ___ Türkmenoğlu (Şükrü Atay) |
selamlar ve saygılar