ADALET GÜZELLEMESİSenin olmadığın yer, kaoslara gebedir Sen ki alın terisin, gözlerin ışığısın Adalet gül kokulu beşiklerde bebedir Sen tertemiz kalplerin, emeğin âşığısın Mizan senle kurulur, hakikati söylersin Ağa ile maraba ayrı değil gözünde Vicdanlar körelmişse ötesini neylersin? Seninle toplumların güller açar yüzünde Hakk’ın penceresinden eylersin bize nazar Gördüğün her ne varsa hakikate dairdir Mülkün temelisin sen, kitabında hak yazar Seni hakkıyla öven kalemler ne mahirdir Anadolu toprağı beşik olmuştur sana Gül açar gül yüzünde, zemheride baharsın Zulümden inleyenler âşık olmuştur sana Gönül bahçemde çiçek, dağ başlarında karsın Adalet mümbit toprak, yediveren başağı Hukuksuzluk ağır kış, fırtınadır, tipidir Ona tutunan düşmez, uçurumdan aşağı Kurtuluştur adalet, hakkın sağlam ipidir Tükenmez acıların karanlık gecesidir Hukuksuzluk gözyaşı, rahmet okutandır o… Boğazda düğümlenen bir hüzün hecesidir Mazlumların gözünden yaşlar akıtandır o… Adalet gençlik çağı, yamaçları düz eder Çile çeken gönüller, gül yüzüyle tanışır Tükenmez bir kandildir, geceyi gündüz eder Berrak aydınlığında o zifiri tan ışır Eğrilerden uzaktır, daim gider düzüne Adalet müşfik bir el, siler gözlerden yaşı İzini kavuşturur, Hacı Bektaş izine Sadece o kazanır kötülükle savaşı Adalet deyip geçme, gecede dolunaydır Dudaklardan düşmeyen hakikat türküsüdür Çile kör bir zindansa, o muhteşem saraydır Kadim medeniyetin bin yıllık ülküsüdür Payidar olmaz zulüm, yerde kalmaz gözyaşı Zulüm bir bumerangdır, çelikten bir kafestir Adaletin iksiri kuştüyü eder taşı O ki âb-ı hayattır, aldığımız nefestir Adalet susuza su, bir bağ-ı iremdir o… Hukuk tanımayana, zalimlere cinnettir Mecnunların Leyla’sı, Aslı’ya Kerem’dir o… Kurtuluş sığınağı mazlumlara cennettir Adalet keskin kılıç, Ali’min Zülfikâr’ı Mazlumun gözündeki yaşı dindirendir o… Gülistana döndürür gerçek adalet nârı Hayatı zindan eden zulmü sindirendir o… Seni tasvir etmeye sözler kifayet etmez Nasıl tarif edeyim senin gül cemalini? Ömür boyu söylenir, bu şarkı burda bitmez Nakıs olan zalimler, çekemez kemâlini Adalet şahikadır, göklere değer başı Ona kuyu kazanlar, bir gün kuyuya düşer Hukuksuzluk baldıran, adalet gönül aşı Hakiki saadeti onunla bulur beşer M. NİHAT MALKOÇ |