Boşunaymış
Boşunaymış
Boşunaymış telaşın hayallerin boşuna Unutulmuş köşede boynu bükük durursun Kurumuş gonca güller bülbül konmaz başına Deli gibi başını duvarlara vurursun Boşunaymış sevdamın özlem dolu arzusu Söndürmez yangınımı ne göl nede akarsu Sanma dünya bakidir, gelir ölüm korkusu O zaman küllerini rüzgarda savurursun Boşunaymış iklimi sen olmayan gülleri Ekme gönül bahçene, yangın yeri külleri Savrulur hazan vakti, ötmez hiç bülbülleri Yüreğini boş yere ne diye kavurursun Faruk Tezel 01.03.2024 |